پرنیان

ديدي نازپروده ام، چه زود گذشت ؟! همين سي ماه با تو بودن را مي گم ...   سي ماه كه پر بود از لحظه هاي بكر و ناب . پر بود از شادي و غم . پر بود از عشق ، از مهرباني، از عطر خدا ... انگار همين ديروز بود كه تو را پيچيده در پتو به من دادند ! همين ديروز بود كه براي اولين بار بوسيدمت ...   حالا تو شده اي ٣٠ ماهه اي همه چيز تمام ! شده اي دلربا ، عزيز جان !   ميدونم ! باقي عمرمان هم به همين زودي خواهد گذشت !  ميدانم كه من باز در حسرت گذشته اي هستم كه ديگر نيست و كيفور از داشتن روزهاي با هم بودن !   لحظه هايت پر از ياد خدا ، پر از عشق ...   دوستت دارم بي همتاي من.  ...

سال تحویل حدود ساعت یک و نیم شب بود. ما قم بودیم. بابایی رفته بود حرم و مامانی هم پای تلوزیون. ما هم خوابیدیم. من دقیقا ۵ دقیقه به سال تحویل بیدار شدم ولی شما و بابا همچنان خواب بودید. عید امسال، اولین عیدی بود که عمو محمد پیش ما نبود. همه دوستان و آشناها، میومدن خونه بابا ثنایی...  به همین خاطر صبح اول وقت ما رفتیم رباط... مامانی و بابایی ۴ فروردین میخواستن برن زیارت کربلا... ما هم از اونطرف رفتیم فرودگاه... شما همراهشون گریه میکردی که من هم میخوام بیام... من هم ببرید.. ۹ فروردین برگشتیم قم تا مقدمات اومدن مامانی و بابایی رو فراهم کنیم... این دو روز تا اومدن اونها، جز بهترین روزهای زندگی من بود. توی شهر خودم، عصرها میرفت...

😘

😘

گلکم چقدر زود گذشت اين ٢ سال و ٣ ماه ! چقدر زود بزرگ شدي گل پری من! گاهي در گوش ات  زمزمه ميكنم : پرنیااااااا ، براي بزرگ شدن عجله نكن ! اما انگار زندگي دارد روي دور تند حركت ميكند ! كمي آرام تر دخترم . به كجا چنين شتابان ؟ بگذار اين روزها را خوب نفس بكشم ! به مادرت فرصت بده دخملکم ! این ماه رو با قد 84 و وزن 11 کیلوگرم سپری کردی... انقدر با نمک و ناز شدی که آدم میخواد بخورتت همه ش در حال رقصیدنی😍 پیانو میزنی و میگی مامان پاشو برقص یا اینکه من میزنم شما تولد بخون

امروز با بچه های مدرسه رفتیم اردوی ناهار... سالنی که رزرو شده بود، موزیک گذاشته بودند و بچه ها هم باهاش همراهی میکردن و میرقصیدن... شما هم از بچه ها کم نیاوردی و دایم رقصیدی و بالا و پایین پریدی. به قدری خسته شدی که توی راه برگشت، خوابت برد و تا ساعت ۷ غروب خوابیدی                               ...

امروز با هم رفتیم کلاس مادر و کودک...‌ مدام فیلمهای مهد کودک محمدعلی رو نگاه میکردی و میگفتی من رو ببر مهدکودک... اولش بغل من نشستی و صحبت نمیکردی...اما بعد از یکربع کم کم یخت باز شد و همراهی میکردی... به جایی رسید که گفتی خاله آهنگ بذاره ما نانای کنیم.... آخر کلاس هم با گریه رفتیم خونه و میخواستی بمونی😊                 ...